YARGITAY 7. CEZA DAIRESI

7. Ceza Dairesi 2006/16537 E., 2009/7018 K.

7. Ceza Dairesi 2006/16537 E., 2009/7018 K.
YURDA KAÇAK EŞYA SOKMAK

4926 S. KAÇAKÇILIKLA MÜCADELE KANUNU(MÜLGA) [ Madde 13 ]
5607 S. KAÇAKÇILIKLA MÜCADELE KANUNU [ Madde 6 ]
"İçtihat Metni"

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanığın dava konusu eşyayı gümrük işlemlerine tabi tutmadan yurda getirdiği gerekçesiyle kamu davası açılmış olup, tüm dosya içeriğine göre sanığın belirlenen gümrük kapısından yolcu olarak yurda giriş yaptığı, ele geçen ve yolcu beraberi statüsünde getirilen eşyanın ticari mahiyette bulunmadığı ve ithalinin yasak olmadığı saptanmıştır.

Fiil ve karar tarihlerinde yürürlükte bulunan 4926 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu'nun 13. maddesi;

"Yolcuların, gümrük mevzuatına göre zati ve hediyelik eşya kapsamı dışında olup, beyanlarına aykırı olarak üzerlerinde veya eşyası arasında çıkan ya da başkasına ait olduğu halde kendi zati eşyasıymış gibi gösterdikleri eşyanın vergisine ek olarak bir kat para cezası uygulanır ve eşya sahibine teslim edilir.

Yolcuların yanlarında veya kaplarında bulunan ve yukarıdaki fıkra dışında kalan mahiyet ve miktarda olan eşya ile gümrükten kaçırılmak amacına yönelik olarak saklanmış veya gizlenmiş halde bulunan eşyaya ilişkin vergiler tahsil olunmakla birlikte, eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı kadar da para cezası alınarak eşya, sahibine teslim edilir.

Yolcuların beraberinde getirilen ticari mahiyet ve miktarda olan eşya için ithali lisansa, şarta veya izne, kısıntıya, standardizasyon kontrolüne veyahut belli kuruluşların vereceği uygunluk ve yeterlilik belgesine tabi olan eşya hakkında 4. maddenin (d) bendi hükümleri uygulanır.

Türkiye'ye giren veya Türkiye'den çıkan yolcuların üzerlerinde veya eşyaları arasında yasak eşya bulunması halinde, 4. maddenin (b) bendinde belirtilen cezalar uygulanır."

Hükümden sonra yürürlüğe giren 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu'nun 6. maddesi;

"Yolcuların, gümrük mevzuatına göre zati ve hediyelik eşya kapsamı dışında olup, beyanlarına aykırı olarak üzerlerinde, eşyası arasında veya taşıma araçlarında çıkan ya da başkasına ait olduğu halde kendi zati eşyasıymış gibi gösterdikleri eşyanın gümrük vergileri, gümrük idarelerince iki kat olarak alınır ve eşya sahibine teslim edilir.

Söz konusu eşyanın gümrükten kaçırılmak amacına yönelik olarak saklanmış veya gizlenmiş olarak bulunması durumunda, gümrük idarelerince eşyanın gümrük vergileri üç kat olarak alınır ve eşya sahibine teslim edilir.

Birinci ve ikinci fıkralarda belirtilen eşya, gümrük vergileri ödenmediği takdirde, gümrüğe terkedilmiş sayılır.

Yolcuların, beyanlarına aykırı olarak üzerlerinde, eşyası arasında veya taşıma araçlarında çıkan eşyanın ticari mahiyette veya ithali veya ihracının yasak olması halinde 3. madde hükümleri uygulanır."

Hükümlerini içermektedir.

Bu yasal düzenlemeler karşısında somut olay irdelendiğinde;

Fiil tarihi İtibariyle eylemin, 4926 sayılı Yasa'nın 13. maddesi uyarınca eşyanın vergisine ek olarak para cezasını gerektirmesine karşın, ele geçen eşyanın ticari mahiyette bulunmadığı ve ithalinin yasak olmadığı gözetildiğinde, 5607 sayılı Yasa'nın 6. maddesi gereğince gümrük idarelerince gümrük vergilerinin alınmasını gerektirir yaptırıma dönüştüğü sonucuna varılmaktadır.

Bu açıklamaların ışığı altında 5607 sayılı Yasa'daki düzenlemenin sanık yararına bulunması nedeniyle, 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesi gözetilerek bir karar verilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz İtirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden sanığın BERAATIN E, dava konusu eşya yönüyle 5607 sayılı Yasa'nın 6. maddesi ve gümrük mevzuatı çerçevesinde İşlemlerin gümrük idaresince yerine getirilmesine, 03.06.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.