YARGITAY 10. CEZA DAIRESI (KYB)

10. Ceza Dairesi         2021 E.  ,  17379 K.MEMNU HAKLARIN IADESINE DAIR ILAM OLDUĞUNDAN DIĞERLERINDEN FARKLI TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 53
"İçtihat Metni"Esas No : 2021/17379 Karar No : 2022/2411Tebliğname No : KYB - 2021/79110
TÜRK MİLLETİ ADINA VERİLENYARGITAY KARARI Adalet Bakanlığının, uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan hükümlü N. A. hakkındaki Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 28/07/2020 tarihli ve 2012/296 esas, 2014/143 sayılı ek kararının kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 22/06/2021 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.Dosya incelendi.GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:A-) Konuyla İlgili Bilgiler:1- Sanık hakkında, 05/05/2012 tarihli uyuşturucu madde ticareti yapma eyleminden dolayı Diyarbakır Cumhuriyet Başsavcılığının 16/05/2012 tarihli ve 2012/13253 soruşturma, 2012/5168 esas, 2012/501 sayılı iddianamesi ile sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 188/3 ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemi ile Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesine kamu davası açıldığı,2- Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/04/2014 tarihli ve 2012/296 esas, 2014/143 sayılı kararı ile, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 188/3, 62/1, 52 ve 53. maddesi uyarınca 7 yıl 6 ay hapis ve 20.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın 10/04/2014 tarihinde temyiz edilmeden kesinleştiği,3- Hükümlünün Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesine 28/07/2020 tarihinde dilekçe vererek memnu hakların iadesini talep ettiği, Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesinin kanun yararına bozma istemine konu 28/07/2020 tarihli ve 2012/296 esas, 2014/143 sayılı ek kararı ile; “5237 sayılı TCK'nın 53/2. maddesi uyarınca infazının tamamlanmasıyla sınırlı olduğu ve hükümlü hakkındaki hapis cezası tamamen infaz edildiğinden, mahkûm olduğu uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçu nedeniyle hükümlünün herhangi bir hak yoksunluğunun bulunmadığına, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ile getirilen hak yoksunluğunun hapis cezasının infaz edilmesiyle kendiliğinden ortadan kalktığından memnu haklarının iadesine” karar verildiği, ek kararın 07/08/2020 tarihinde kanun yoluna gidilmeden kesinleştiği,4- Adli Sicil ve İstatistik Genel Müdürlüğünce kanuna aykırılık ihbarında bulunulduğu,Anlaşılmıştır.B-) Kanun Yararına Bozma İstemi:Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında;“Uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan sanık N. A.'nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 188/3, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis ve 20.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/04/2014 tarihli ve 2012/296 esas, 2014/143 sayılı kararının temyiz edilmeden kesinleşmesini müteakip, hükümlünün memnu hakların iadesi talebinde bulunması üzerine, hükümlü hakkında herhangi bir hak yoksunluğunun bulunmadığına ve 5237 sayılı ./..
Kanun’un 53. maddesi ile getirilen hak yoksunluğu un hapis cezasının infaz edilmesiyle kendiliğinden ortadan kalktığından memnu hakların iadesine ilişkin Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 28/07/2020 tarihli ve 2012/296 esas, 2014/143 sayılı ek kararını kapsayan dosya incelendi. Yasaklanmış hakların geri verilmesine ilişkin karara dayanak teşkil eden 5352 sayılı Adli Sicil Kanun'u 13/A maddesinde yer alan ''5237 sayılı Türk Ceza Kanun'u dışındaki kanunların belli bir suçtan dolayı veya belli bir cezaya mahkûmiyete bağladığı hak yoksunluklarının giderilebilmesi için, yasaklanmış hakların geri verilmesi yoluna gidilebilir. Bunun için; Türk Ceza Kanunu'nun 53 üncü maddesinin beşinci ve altıncı fıkraları saklı kalmak kaydıyla, a) Mahkûm olunan cezanın infazının tamamlandığı tarihten itibaren üç yıllık bir sürenin geçmiş olması, b) Kişinin bu süre zarfında yeni bir suç işlememiş olması ve hayatını iyi halli olarak sürdürdüğü hususunda mahkemede bir kanaat oluşması gerekir.'' şeklindeki düzenleme dikkate alındığında, memnu hakların iadesi kararı verilebilmesi için infazın tamamlandığı tarihten itibaren üç yıllık sürenin geçmiş olmasının gerekmesi karşısında, hükümlünün mahkum olduğu 7 yıl 6 ay hapis cezasının, 31/10/2019 tarihinde infaz edildiği, ve kararın verildiği 28/07/2020 tarihinde hapis cezası yönünden 3 yıllık sürenin tamamlanmadığı gözetilmeden, talebin reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilerek Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 28/07/2020 tarihli ve 2012/296 esas, 2014/143 sayılı ek kararının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca bozulması istenilmiştir.C-) Konunun Değerlendirilmesi:Sanık N. A.'nın, uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 188/3, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis ve 20.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/04/2014 tarihli ve 2012/296 esas, 2014/143 sayılı kararının temyiz edilmeden kesinleşmesini takiben, hükümlünün memnu hakların iadesi talebinde bulunması üzerine, Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 28/07/2020 tarihli ve 2012/296 esas, 2014/143 sayılı ek kararı ile, “hükümlü hakkında herhangi bir hak yoksunluğunun bulunmadığına ve 5237 sayılı Kanun’un 53. maddesi ile getirilen hak yoksunluğunun hapis cezasının infaz edilmesiyle kendiliğinden ortadan kalktığından memnu hakların iadesine” karar verilmiştir.Yasaklanmış hakların geri verilmesine dayanak teşkil eden 5352 sayılı Adli Sicil Kanun'u 13/A maddesinde yer alan ''5237 sayılı Türk Ceza Kanunu dışındaki kanunların belli bir suçtan dolayı veya belli bir cezaya mahkûmiyete bağladığı hak yoksunluklarının giderilebilmesi için, yasaklanmış hakların geri verilmesi yoluna gidilebilir. Bunun için; Türk Ceza Kanunu'nun 53 üncü maddesinin beşinci ve altıncı fıkraları saklı kalmak kaydıyla,a) Mahkûm olunan cezanın infazının tamamlandığı tarihten itibaren üç yıllık bir sürenin geçmiş olması b) Kişinin bu süre zarfında yeni bir suç işlememiş olması ve hayatını iyi halli olarak sürdürdüğü hususunda mahkemede bir kanaat oluşması gerekir.'' şeklindeki düzenleme dikkate alındığında, memnu hakların iadesi kararı verilebilmesi için infazın tamamlandığı tarihten itibaren üç yıllık sürenin geçmesi gerektiği, hükümlünün mahkûm olduğu 7 yıl 6 ay hapis cezasının, 31/10/2019 tarihinde infaz edildiği, kararın verildiği 28/07/2020 tarihinde hapis cezası yönünden 3 yıllık sürenin tamamlanmadığı gözetilmeden talebin reddi yerine kabulüne karar verilmesi kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi yerinde görülmüştür.
../...
D-) Karar: Açıklanan nedenlerle;Kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden; Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 28/07/2020 tarihli ve 2012/296 esas, 2014/143 sayılı ek kararının, 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun'un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, 02/03/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.