YARGITAY 9. CEZA DAIRESI

9. Ceza Dairesi         2021/6461 E.  ,  2023/3915 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesinin, 30.03.2015 tarihli, 2013/306 Esas, 2015/77 Karar sayılı kararı ile sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 102 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 6 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiin Temyiz İsteği
Sanığın akıl sağlığına ilişkin raporlar arasında çelişkili olduğu, katılanın ruh sağlığına ilişkin raporlar arasında çelişki olduğu, olayın tek tanığının celse arasında dinlenmesi nedeniyle savunma hakkının kısıtlandığı, katılan ile tanık anlatımları arasında çelişki olduğu, takdiri indirim nedenlerinin uygulanmama gerekçesinin gösterilmediği ve dilekçesinde belirttiği diğer hususlara yöneliktir.

III. OLAY VE OLGULAR
Olay günü katılan yolda yürümekte iken sanığın karşısına geçtiği, sanığın karşısına dikilip katılana yönelik olarak “ Ne yapıyorsun burada ” dediği, katılanın da “ Sanane ” dediği, bunun üzerine sanığın katılanı ittirdiği, ittirmeyle birlikte yere düştüğü, bu aşamada sanığın katılanın göğüslerini ellediği, mücadele etmesine rağmen bunu başaramadığı, bu esnada boynundan öptüğü, yerden aldığı taş ile sanığa vurduğu, bir ıslık sesi üzerine sanığın kendi üzerinden kalktığı, sonrasında tekrar saldırıya geçip ellerini öptüğü ve pantolonun fermuarını açtığı, cinsel organını ellediği, ıslık çalan adamın kendilerine yaklaştığını fark edince kalkıp gittiği, olayın intikal şekli ve süresi, katılan ile sanık arasında önceye dayalı bir husumetin bulunmadığı gibi katılanın sanığı tanımaması bu kapsamda suç yapmasını gerektirir nitelikte bir neden bulunmadığını sanık savunmasının suçtan kurtulmaya yönelik olduğu, tanık ... *** tarafından katılan beyanın doğrulandığı anlaşılmakla, katılanın anlattıklarını itibar edildiği, sanık savunmasının suçtan kurtulmaya yönelik olduğu anlaşılmakla savunmalarına itibar edilmediği, aldırılan raporlar neticesinde katılanın ruh sağlığının kalıcı olarak bozulduğu, Adlî Tıp Kurum Başkanlığı Gözlem İhtisas Dairesinin 23.08.2013 tarih ve 835 sayılı raporu ile Adlî Tıp Kurumu Başkanlığı 4. İhtisas Kurulunun 28.10.2013 tarih, 4160 sayılı rapor içeriğine göre sanığın cezaî sorumluluğunun tam olduğu, Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Sağlık Kurulunun 27.06.2013 tarihli raporunda sanığın 5237 sayılı Kanun'un 32 nci maddesinin ikinci fıkrasından faydalanabileceği belirtilmiş ise de, akıl sağlığının irdelenmesi bakımından yetkili kurumun gözlem ihtisas ve dörüncü ihtisas kurulu olduğu bu kurullar tarafından da sanığın cezaî ehliyetinin tam olduğunun bildirilmesi ve Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Sağlık Kurulunun Adlî Tıp Kanunu kapsamında oluşturulmaması hususları nazara alındığında yetkili kurum olan dördüncü ihtisas kurulu raporu hükme esas alındığının belirtildiği, 6545 sayılı Kanun ile değişik düzenlemenin sanık lehine olduğu, suçun işleniş şekli, sanığın kastının yoğunluğu, meydana gelen olay sebebiyle katılanın ruh sağlığının bozulması hususları nazara alındığında sanığın alt sınırdan uzaklaşılarak cezalandırılmasına karar verildiği, cezanın sanığın geleceği üzerindeki olası etkisi dikkate alındığında sanık hakkında takdiri indirim nedenlerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verildiği anlaşılmaktadır.

IV. GEREKÇE
1. Mahkemenin gerekçesi ve tüm dosya kapsamına göre; yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırılarak vicdani kanıya ulaşıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, kurulan hükümde hukuka aykırılık görülmemiştir.

2. Katılanın aşamalardaki istikrarlı beyanları, sanığın tevilli savunması, rapor ve dosya kapsamına göre suçun sübut bulduğu, tanık T.Ö.'ye yönelik yeniden dinlenmesi konusundaki sanık müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesinin, 30.03.2015 tarihli, 2013/306 Esas, 2015/77 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiin temyiz isteğinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliği ile ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

06.06.2023 tarihinde karar verildi.

Hükme iştirak eden üye ...'un karar yazımından önce 28.07.2023 tarihinde vefat etmesi nedeniyle imza eksikliğinin giderilemediğine dair 5271 sayılı CMK'nın 232/5. maddesine istinaden düşülen iş bu şerhin altı imzalanmıştır.