YARGITAY 3. CEZA DAIRESI

3. Ceza Dairesi         2013/13278 E.  ,  2013/22188 K.
"İçtihat Metni"

Müessir fiil suçundan sanık ...'ın, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 456/4 ve 457/1. maddeleri gereğince 652,00 yeni Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, cezasının 647 sayılı Cezaların Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 6. maddesi gereğince ertelenmesine dair, Kayseri 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 12/07/2007 tarihli ve 2005/667 esas, 2007/899 sayılı kararının kesinleştirilerek infaza verilmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde suç islediğinden bahisle Kayseri 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/07/2012 tarihli ve 2012/28 esas, 2012/285 karar sayılı dosyası üzerinden bildirimde bulunulması üzerine, dosya yeniden ele alınarak yapılan yargılama sonucunda, sanığın mağdura yönelik müessir fiil suçundan 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 456/4 ve 457/1. maddeleri gereğince 652,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin, Kayseri 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 11/12/2012 tarihli ve 2005/667 esas, 2007/899 sayılı ek kararını kararına karşı Adalet Bakanlığı'nın 28.03.2013 tarih ve 2013/4831-20536 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 19.04.2013 tarih ve 2013/131888 sayılı tebliğnamesiyle Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 07/02/2007 tarihli ve 2006/10380 esas, 2007/1351 karar sayılı ilamında belirtildiği üzere, 765 sayılı Kanun'un 95/2. Maddesinin karşılığının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 51. maddesinde düzenlendiği ve anılan maddede erteli para cezalarının infazı konusunda bir hüküm bulunmaması karşısında, sanığın önceden işlemiş bulunduğu suç nedeniyle hakkında hükmedilen erteli para cezası konusunda, aleyhine olacak biçimde 5237 sayılı Kanun'un 51/7. maddesi uyarınca işlem yapılamayacağının gözetilmemesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK'nun 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 13.12.2011 tarihli ve 2011/4-252 esas,2011/260 sayılı kararında da belirtildiği üzere ;647 sayılı Yasanın 6. maddesi uyarınca ertelenmiş bulunan bir hükmün, deneme süresi içinde işlenen ikinci suç nedeniyle 765 sayılı TCY'nın 95/2. maddesi uyarınca aynen infazına karar verilebilmesi için erteli cezaya ilişkin mahkumiyet hükmünün uyarlama yargılamasına konu edilip edilmediğinin araştırılması zorunluluğu bulunmamaktadır. Deneme süresi içinde işlenen suçtan dolayı mahkûmiyet hükmü kuran mahkemece erteli cezanın aynen infazına karar verilmesinden sonra bile erteli cezayı içeren hükmün uyarlama yargılamasına konu edilmesi olanaklı olduğundan herhangi bir hak kaybı da söz konusu olmayacaktır.

Aksinin kabulü, yani erteli geçmiş hükümlülüğün uyarlama yargılamasının sonucunun beklenmesi halinde, yargılamaların gereksiz yere uzayacağı ve bunun sonucunda da zamanaşımına uğrayabileceğinden, erteli geçmiş hükümlülüğü olan ve olmayan sanıklar arasında yargılama sürecine ilişkin olarak adaletsizlikler oluşabilecektir. Erteli para cezasından ibaret mahkûmiyeti bulunan sanığın, beş yıllık deneme süresi içinde incelemeye konu dosyadaki suçu işlemesi nedeniyle, mahkemesine ihbarda bulunulması yerine, erteli cezanın 765 sayılı TCY’nın 95/2. maddesi uyarınca aynen infazına karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Açıklanan bu nedenlerle Adalet Bakanlığı'nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görülmediğinden;kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 29.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.